بخشی از مقدمات و کتاب سیوطی(البهجة المرضیة فی شرح الالفیه)
را نزد آقایان فلاح زاده و شایسته، منطق مظفر و اصول فقه مظفر را نزد
آیةالله امینیان و حجةالاسلام و المسلمین فیاضی، معالم الاصول را نزد
آیةالله مقتدایی و معانی و بیان را نزد آیةالله حاج شیخ حسن آقا تهرانی فرا گرفت. شرح لمعه (الروضةالبهیة فی شرح اللمعةالدمشقیة مؤلف: شهید زین الدین جبل عاملی:شهید ثانی)، را نزد حضرات آیات آقایان محمد مؤمن، حسین شب‌زنده‌دار جهرمی، شیخ حسن تهرانی، فاضلی و امراللهی فرا گرفت و در درس رسائل آیةالله سید حسن طاهری خرم‌آبادی و آیةالله مؤمن و در درس مکاسب آیةالله ستوده، آیةالله مصلحی اراکی و آیةالله مؤمن شرکت کرد. برای آموختن کفایةالاصول نیز به درس آیةالله سلطانی طباطبایی و آیةالله مؤمن رفت.[۲]
وی با پایان یافتن دورة سطح، به درس خارج آیةالله حاج شیخ کاظم تبریزی، آیةالله حاج شیخ مرتضی حائری، آیةالله العظمی وحید خراسانی، آیةالله شاه آبادی آملیرفت
و سالها از محضر ایشان بهره برد. ضمناً او در درس تفسیر آیةالله
شب‌زنده‌دار نیز حاضر می‌شد و باب حادی عشر رانزد آیةالله صلواتی و شرح
تجرید را نزد آیةالله حسینی کاشانی آموخت. او در طی این سالها از درس اخلاق
حضرات آیات علی مشکینی و مصباح یزدی بهره برد.
او بسیاری از کتب دوره سطح را بارها تدریس کرده و از این رهگذر شاگردان فراوانی را تربیت کرده است. بخشی از تدریس او مربوط به مؤسسه در راه حق و مؤسسه امام خمینی است. او با توجه به رشته تحصیلی خود در مؤسسه در راه حق (جامعه‌شناسی)
و مطالعه و تحقیق در علوم قرآنی و تفسیر، سالها به تدریس در آن دو مؤسسه و
نیز دانشگاه‌ها و مراکز آموزش ضمن خدمت آموزش و پرورش در رشته‌های
جامعه‌شناسی، علوم قرآنی و تفسیر اشتغال داشته است. بخشی از فعالیت‌های
علمی و فرهنگی وی تهیه متون و منابع درسی در دو رشته «تفسیر و علوم قرآن» و
«جامعه‌شناسی» است او از این رهگذر کتابهای متعددی را تألیف کرده که از آن
جمله می‌توان به کتابهای «روش تفسیر قرآن»، «شناخت قرآن»، «اعجاز قرآن»، «انسان‌شناسی» و «قرآن‌شناسی» ـ که حاصل تلاش ایشان در تحقیق و تدوین درسهای استاد مصباح یزدی می‌باشد ـ را نام برد.
جوایز و تشویق‌ها
۱. جایزه نقدی برای مقاله اندیشه‌های پنداری در سال ۱۳۵۶
۲. جایزه نقدی برای کتاب قرآن‌شناسی (از سری کتابهای آموزش از راه دور) ۱۳۸۰
۳. لوح تقدیر و جایزه نقدی برای مدیر گروه برتر مؤسسه پژوهشی حوزه و دانشگاه در سال ۱۳۸۱
۴. لوح تقدیر و جایزه نقدی برای استاد نمونه مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی ره در سال ۱۳۸۲
۵. لوح تقدیر و جایزه نقدی برای پژوهشگر نمونه استان ۱۳۸۴
۶. لوح تقدیر و جایزه نقدی برای مقاله قانونمندی جامعه و تاریخ از دیدگاه قرآن / همایش فلسفه علوم اجتماعی / دانشگاه امام صادق (ع)
آیت‌الله محمود رجبی فرزند غلامحسین در سال ۱۳۳۰ شمسی در شهیدیه جاسب در استان مرکزی متولد شد. پدرش غلامحسین به شغل کشاورزی و آهنگری
روزگار می‌گذراند و به روحانیت علاقه وافری داشت. او دو سال پس از تولد
محمود، همراه خانواده به قم عزیمت نمود. محمود، تحصیلات علوم دینی را در
مدرسه علمیه آیةالله محمد رضا گلپایگانی
آغاز کرد و کتب دوره مقدمات و سطح را نزد استادان آن روزگار به پایان برد.
سپس در سال ۱۳۵۰ به درس خارج فقه و اصول استادان حوزه علمیه قم راه یافت و
سالها از محضر آنان بهره برد. او در طی این سالها از تحصیل تفسیر، علوم
عقلی و شرکت در دروس اخلاق نیز بازنماند و در اولین دوره آموزشی ویژه مؤسسه
در راه حق که تحت اشراف علمی حضرت آیةالله مصباح یزدی اداره می‌شد شرکت
نمود. وی همچنین با تأسیس پژوهشکده حوزه و دانشگاه،(به نام پیشین: دفتر همکاری حوزه و دانشگاه) و نیز در گروه علوم اجتماعی این مرکز به تحقیق، ارائه کنفرانس و بازسازی علوم انسانی در قلمرو جامعه‌شناسی پرداخت.
وی در تحصیلات حوزوی به درجه اجتهاد رسیده است.[۱] او از نزدیکان آیت الله مصباح یزدی است. علاوه بر تخصص عالی (اجتهاد) در فقه، کرسی درس تخصصی اش در علوم قرآن است.
